Rechtbank Rotterdam, 22-12-2016, ECLI:NL:RBROT:2016:9943, 5422366

Ik ben een collega van [verweerder] die nu gedetineerd is en door de rechtbank in Den Haag tot vier jaar gevangenisstraf is veroordeeld. Tijdens al zijn dienstjaren ben ik ook al in dienst van DFDS. Ik zag hem tot de dag waarop hij werd gearresteerd in augustus 2015 regelmatig op de werkvloer. [verweerder] is de persoon die enerzijds charmant kan zijn en anderzijds een relschopperstype is. Dan is hij berekenend en doet hij uitlatingen die op het randje zijn. Zijn boodschap komt dan dreigend over. Eén keer, toen zijn mobiele telefoon uit de kleedkamer was gestolen, is hij uit zijn stekker gegaan. Hij zei te weten wie het had gedaan en een dag later was er “dief” op de deur van de locker van die persoon geschreven. [verweerder] is een gedrongen type en ziet er zeer gespierd uit. Onderling spreken wij regelmatig over [verweerder] zijn karakter en zijn dreigende voorkomen wanneer iets niet naar zijn zin gaat. Dit doen wij nog meer nu hij weg is. Toen bekend werd voor welke feiten hij was veroordeeld, hoorde ik van veel collega’s dat zij het helemaal met hem hebben gehad, vooral vanwege het herhaalde geweld tegen zijn vriendin. Dat is onder de collega’s een no-go. Wij willen niet meer met hem werken en ik zeker niet. Ik vind dat zijn lontje veel te kort is en de gevolgen daarvan kan ik niet overzien. Ik verwacht van mijn werkgever dat hij mij tegen hem zal beschermen.

Ik vind [verweerder] een sluw type mens enerzijds en anderzijds een macho type. Ik acht hem in staat tot gewelddadig gedrag. Dat komt door zijn uiterlijk en ook doordat hij dreiging insinueert onder het mom van het maken van een grapje. Op dit moment merk ik aan collega’s dat zij bang voor hem zijn omdat mij is gebleken dat collega’s desgevraagd niet willen getuigen. Ik weet nog dat hij zijn vorige vrouw heeft mishandeld. Zij kwam uit een zigeunerfamilie. De politie is daar toen bij geweest en [verweerder] werd achterna gezeten door zijn schoonfamilie waarvoor hij moest vluchten. Op de werkvloer is hij te sluw om gekke dingen uit te halen. [verweerder] is al jaren veel ziek en onderweg en DFDS moest regelmatig inhuurkrachten inschakelen als hij weer afwezig was. (...) Na zijn arrestatie was er verbazing en verontwaardiging bij de collega’s dat hij weer een partner mishandeld had. Toen bleek ons dat het de eerste keer geen opwelling geweest is wat we eigenlijk dachten. Op de werkvloer heerst de opvatting dat vrouwen slaan echt niet kan. Ik merk dat er angst is bij mijn collega’s. Angst omdat hij zo’n explosief persoon is. Ik vind ook dat mijn werkgever moet ingrijpen en ervoor zorgt dat hij wegblijft. Mijn werkgever is weleens te meegaand. Wat mij betreft komt [verweerder] niet meer terug.