Rechtbank Maastricht, 03-10-2008, BG4140, 03-700124-08

[naam verdachte],

geboren te [geboorteplaats en datum verdachte],

wonende te [adres verdachte]

1 Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 19 september 2008, waarbij de officier van justitie, de verdediging en de verdachte hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

2 De tenlastelegging

De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte van 1 januari 1993 tot en met 31 december 1996 meermalen met [naam slachtoffer]ffer], die toen de leeftijd van zestien jaar nog niet had bereikt, ontucht heeft gepleegd.

3 De beoordeling van het bewijs

3.1 Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen.

3.2 Het standpunt van de verdediging

Door de raadsman is gesteld dat de verdachte van het ten laste gelegde dient te worden vrijgesproken omdat verdachte bij het uitvoeren van de hem verweten handelingen geen seksuele intenties heeft gehad.

3.3 Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank acht het ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen, gelet op

- de verklaring van verdachte afgelegd tijdens het onderzoek ter terechtzitting, onder meer inhoudende dat hij [naam slachtoffer], vanaf enig tijdverloop na het overlijden van zijn echtgenote in 1992, tot ongeveer een jaar nadat [naam slachtoffer] (op ongeveer vijftienjarige leeftijd) haar eerste vriendje kreeg, meermalen opzettelijk in haar kruis heeft geknepen en dat hij zich meermalen door [naam slachtoffer] in zijn kruis heeft laten knijpen;

- de aangifte van [naam slachtoffer], weergegeven in het proces-verbaal van verhoor van aangeefster d.d. 19 december 2007, dossierpagina’s 7, 8 en 10.

Het verweer, inhoudende dat verdachte geen seksuele bedoelingen heeft gehad bij het knijpen dan wel het betasten van het geslachtsdeel van [naam slachtoffer] en het zich door [naam slachtoffer] laten knijpen en/of betasten van zijn geslachtsdeel, verwerpt de rechtbank. Dergelijke handelingen tussen een volwassen man en zijn minderjarige kleindochter zijn op zichzelf reeds te beschouwen als ontuchtig van aard en in strijd met de sociaal ethische norm.

3.4 De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

5 De strafoplegging

5.1 De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd aan verdachte op te leggen een geldboete van duizend euro, subsidiair twintig dagen hechtenis. Hij heeft daarbij aangegeven geen bezwaar te hebben tegen een betaling in termijnen.

5.2 Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft de rechtbank gevraagd een geheel voorwaardelijke straf op te leggen. Voor het geval de rechtbank toch denkt aan een onvoorwaardelijk op te leggen geldboete heeft de raadsman naar voren gebracht dat de draagkracht van verdachte beperkt is omdat deze, naast zijn AOW, slechts beschikt over een zeer klein aanvullend pensioen.

5.3 Het oordeel van de rechtbank

Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezen verklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is ge¬komen.

Verdachte heeft in de bewezenverklaarde periode meermalen in het kruis van zijn kleindochter geknepen. Dit gebeurde over de kleding. Hij heeft daarnaast toegelaten dat het meisje dit ook bij hem deed. De rechtbank acht deze handelwijze zeer laakbaar. Rekening houdende met de inmiddels zeer hoge leeftijd van verdachte en diens financiële draagkracht acht de rechtbank een straf als door de officier van justitie geëist op zijn plaats. De rechtbank zal bepalen dat verdachte de geldboete in termijnen mag voldoen.

6 De benadeelde partij

De benadeelde partij [naam slachtoffer] heeft ter terechtzitting haar vordering tot schadevergoeding ingetrokken, zodat daaromtrent niet meer behoeft te worden beslist.

7 De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 23, 24a, 24c, 57 en 247 van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezenverklaarde.

8 De beslissing

De rechtbank:

Bewezenverklaring

- verklaart het ten laste gelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 3.4 is omschreven;

- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

- verklaart dat het bewezen verklaarde het strafbare feit oplevert zoals hierboven onder 4 is omschreven;

- verklaart verdachte strafbaar;

Straf

- veroordeelt verdachte tot een geldboete van duizend euro;

- bepaalt dat deze geldboete mag worden voldaan in tien achtereenvolgende maandelijkse termijnen van honderd euro.

Buiten staat

Mr. F.C.B. van Wijmen is niet in de gelegenheid dit vonnis mede te ondertekenen