Rechtbank Gelderland, 06-03-2024, ECLI:NL:RBGEL:2024:1574, 10714905 \ CV EXPL 23-6714

Nu onderhavige zaak een internationaal karakter draagt, wordt eerst beoordeeld of de kantonrechter bevoegd is om van het onderhavige geschil kennis te nemen.

Stad Antwerpen heeft [gedaagde] een boete opgelegd, omdat zij – kort gezegd – heeft vastgesteld dat een auto op naam van [gedaagde] zich in een Lage Emissiezone bevond, terwijl deze auto niet aan de geldende emissienormen voldeed en [gedaagde] evenmin over een ontheffing beschikte. De boete is eenzijdig van overheidswege aan [gedaagde] opgelegd. Van een rechterlijke beslissing houdende veroordeling tot betaling van een geldboete is evenwel geen sprake. Hierdoor mist Verordening (EG) nr. 44/2001 betreffen de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (EEX-Verordening) toepassing.

De kantonrechter kan zijn bevoegdheid wel ontlenen aan het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv). Artikel 2 Rv bepaalt namelijk dat de Nederlandse rechter rechtsmacht heeft, indien gedaagde in Nederland zijn woonplaats heeft en de zaak bij dagvaarding moet worden ingeleid. Nu voor een geschil als onderhavige geen specifieke procedure is aangewezen, is de dagvaardingsprocedure bij de civiele rechter als restcategorie van toepassing. [gedaagde] is woonachtig in [plaats] en het beloop van het geschil zit onder de competentiegrens. De kantonrechter is daarom bevoegd om van het onderhavige geschil kennis te nemen.

De kantonrechter is vervolgens van oordeel dat Belgisch recht van toepassing is en overweegt hiertoe dat op grond van Verordening (EG) nr. 864/2007 betreffende het recht dat van toepassing is op niet-contractuele verbintenissen (Rome II) aansluiting moet worden gezocht bij de plaats waar de door de eisende partij gestelde feiten, op grond waarvan zij de boete heeft opgelegd, zich hebben voorgedaan. Voorts is gesteld noch gebleken dat uit het geheel van omstandigheden volgt dat de rechtsverhouding tussen partijen nauwer verbonden is met een ander land, bijvoorbeeld Nederland. Hierdoor is Belgisch recht van toepassing op het onderhavige geschil.

De kantonrechter is van oordeel dat het Stad Antwerpen in dit geval vrij staat [gedaagde] als kentekenhouder aan te spreken. Het uitgangspunt is dat [gedaagde] als kentekenhouder aansprakelijk is, ook als hij niet de persoon is die in de auto gereden heeft. Als de kentekenhouder, in casu [gedaagde] , meent dat niet hij, maar een ander aansprakelijk is voor de boete, dan moet de kentekenhouder in dit geval tijdig bezwaar indienen bij Stad Antwerpen. Bij de boete zit een formulier ‘Instructies bij het bezwaarformulier’ waarmee bezwaar kan worden ingediend. Op dit formulier staat onder meer: “U bent houder van de nummerplaat van het voertuig, maar was niet de bestuurder op het moment van de overtreding. Vul de naam en adresgegevens van de werkelijke bestuurder in op het bezwaarformulier en bezorg het met een aangetekende brief aan de beboetingsambtenaar binnen de 30 dagen na de kennisgeving van de administratieve geldboete”. Gesteld nog gebleken is dat [gedaagde] (tijdig) bezwaar heeft ingediend, dan wel dat hij, eventueel in een later stadium, de naam en de adresgegevens van de bestuurder heeft overgelegd aan Stad Antwerpen. Dat [gedaagde] in soortgelijke zaken als onderhavige zaak is vrijgesproken, is niet onderbouwd en maakt de verschuldigdheid van deze boete niet anders. De vordering wordt toegewezen.

[gedaagde] is in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van Stad Antwerpen worden begroot op: