Rechtbank Amsterdam, 06-10-2021, ECLI:NL:RBAMS:2021:6180, AWB - 21 _ 694

1. Op 10 november 2019 heeft [eiser] kinderbijslag aangevraagd voor [kind 1] en [kind 2] . Op 31 januari 2020 heeft [eiser] beroep ingesteld tegen het niet tijdig beslissen op zijn aanvraag. Deze rechtbank heeft de Svb bij uitspraak van 22 mei 2020 opgedragen om binnen twee weken na de bekendmaking van de uitspraak alsnog een besluit te nemen. De rechtbank heeft ook bepaald¹ dat de Svb een dwangsom van € 100,- per dag verbeurt voor elke dag waarmee de opgelegde termijn wordt overschreden, met een maximum van € 15.000,-.

2. Op 3 juni 2020 heeft de Svb vervolgens het besluit genomen. Daarna heeft de Svb in de brief van 17 september 2020 de inhoud van het besluit van 3 juni 2020 herhaald. [eiser] heeft tegen deze brief bezwaar gemaakt en de Svb heeft op 2 december 2020 een beslissing op het bezwaar genomen. Tegen deze beslissing heeft [eiser] geen beroep ingesteld. Op de zitting heeft [eiser] toegelicht dat hij het eens is met de inhoud van deze brief en de beslissing op bezwaar van 2 december 2020.

3. [eiser] heeft wel beroep ingesteld tegen de brief van 2 december 2020, waarbij zijn verzoek om uitbetaling van de dwangsom is afgewezen. [eiser] stelt zich op het standpunt dat de Svb zich niet heeft gehouden aan de uitspraak van de rechtbank van 22 mei 2020, omdat de Svb pas op 17 september 2020 een besluit op zijn aanvraag heeft genomen. [eiser] acht de rechtbank bevoegd hierover te oordelen.

4. De Svb is van mening dat de rechtbank onbevoegd is om te beslissen over de hoogte van de dwangsom. De burgerlijke rechter is bevoegd.

5. Het geschil gaat over de betaling van een dwangsom die de rechtbank met toepassing van artikel 8:55d, tweede lid, van de Awb aan een uitspraak heeft verbonden. Uit deze bepaling en de geschiedenis van de totstandkoming² ervan volgt dat een dergelijke dwangsom ten uitvoer kan worden gelegd volgens de regels van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. De brief van 2 december 2020 is geen besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Awb. Dat betekent dat [eiser] niet bij de bestuursrechter kan procederen over de betaling van de dwangsom en zich daarvoor tot de burgerlijke rechter zal moeten wenden.³

6. De rechtbank is onbevoegd om kennis te nemen van deze zaak. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.