Gerechtshof Leeuwarden, 20-12-2006, AZ5600, 0600270

HET GERECHTSHOF TE LEEUWARDEN

Arrest van de eerste kamer voor burgerlijke zaken in de zaak van:

tegen

"het voornoemde vonnis te vernietigen voorzover de vordering is afgewezen en geïntimeerde te veroordelen tot hetgeen in eerste instantie voor het wijzen van het vonnis door appellante is gevorderd, met veroordeling van geïntimeerde in de kosten van beide instanties."

"Het vonnis van 11 mei 2006 van de Voorzieningenrecht / Rechtbank Leeuwarden in al haar onderdelen te bekrachtigen en appellante te veroordelen in de kosten van dit hoger beroep, één en ander uitvoerbaar bij voorraad."

Tenslotte hebben partijen de stukken overgelegd voor het wijzen van arrest.

2. Gegeven de aard van de gevorderde voorziening dienen daaraan dezelfde eisen te worden gesteld als aan een geldvordering in kort geding.

3. Krachtens vaste jurisprudentie is met betrekking tot een voorziening in kort geding, bestaande in veroordeling tot betaling van een geldsom, terughoudendheid op zijn plaats, en moeten dienaangaande naar behoren feiten en omstandigheden worden aangewezen die meebrengen dat een zodanige voorziening uit hoofde van onverwijlde spoed geboden is (zie onder meer HR 14 april 2000, NJ 2000/489).

4. In het onderhavige geval heeft Schmidt-Bretten noch in eerste aanleg, noch in hoger beroep iets omtrent spoedeisend belang bij de gevorderde voorziening, laat staan omtrent feiten en omstandigheden als hiervoor bedoeld, gesteld en daarvan is ook niets gebleken.

5. Schmidt-Bretten is derhalve niet ontvankelijk in haar vordering in kort geding.

6. Geheel ten overvloede overweegt het hof nog het volgende.

7. Onderdeel van de hiervoor bedoelde, tussen partijen gesloten dading was de afspraak dat Schmidt-Bretten de loonbetalingen betreffende januari en februari 2006 voor 1 maart 2006 aan [geïntimeerde] zou doen toekomen en dat Schmidt-Bretten er voor zou zorgen dat [geïntimeerde] voor 31 maart 2006 de eindafrekening van zijn dienstverband met de bijbehorende betaling krijgt.

8. Vastgesteld moet echter worden dat Schmidt-Bretten (zie de toelichting op grief 3 en de producties 7, 8 en 9 bij de memorie van grieven) de eindafrekening afhankelijk heeft gemaakt van een nieuwe (eenzijdig) door haar geformuleerde voorwaarde, te weten een verklaring vooraf waarbij [geïntimeerde] zich verplicht na ontvangst van het in de eindafrekening genoemde bedrag, het restant van de bankgarantie vrij te geven. Impliciet werd [geïntimeerde] aldus gedwongen zijn zekerheid op te geven voor zover deze meer bedroeg dan het in de eindafrekening door Schmidt-Bretten berekende bedrag. Schmidt-Bretten heeft zich derhalve niet onverkort gehouden aan de in de dading vastgelegde afspraak, welke hiervoor is weergegeven. Nu [geïntimeerde] zich op het standpunt stelt dat hem uit hoofde van het dienstverband nog meer geld toekomt dan door Schmidt-Bretten in de eindafrekening was becijferd, was [geïntimeerde] ook allerminst gehouden om de nadere voorwaarde van Schmidt-Bretten te accepteren.

9. Bovendien staat het verschil van mening dat klaarblijkelijk tussen partijen bestaat omtrent de hoogte van het bedrag dat [geïntimeerde] nog uit hoofde van het dienstverband toekomt, ook op zich aan toewijzing van de gevorderde voorziening in de weg, nu voorshands niet duidelijk is wie op dat punt het gelijk aan zijn/haar zijde heeft.

vernietigt de beslissing waarvan beroep, behoudens voor wat betreft de daarbij uitgesproken kostenveroordeling;

veroordeelt Schmidt-Bretten in de kosten van deze procedure in hoger beroep, tot op heden aan de zijde van [geïntimeerde] begroot op euro 296,-- aan verschotten en op euro 632,-- aan salaris voor de procureur;

verklaart dit arrest voor wat de kostenveroordeling betreft uitvoerbaar bij voorraad.

Aldus gewezen door mrs Mollema, voorzitter, Kuiper en Zandbergen, raden, en uitgesproken door mr Mollema, vice-president, lid van een enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mevrouw Mellink als griffier ter openbare terechtzitting van dit hof van woensdag 20 december 2006.