Gerechtshof Amsterdam, 19-05-2005, AT6378, 290/2004 NOT

Beslissing van 19 mei 2005 in de zaak onder rekestnummer 290/2004 NOT van:

t e g e n

1. Het geding in hoger beroep

1.1. Ter griffie van het hof alhier is op 5 maart 2004 ingekomen een verzoekschrift van de zijde van appellant, verder te noemen klager, waarbij hij tijdig hoger beroep heeft ingesteld tegen de aan deze beslissing gehechte beslissing van de kamer van toezicht over de notarissen en kandidaat-notarissen te Almelo, verder te noemen de kamer, van 17 februari 2004, waarbij zijn klacht tegen geïntimeerde, verder te noemen de notaris, deels gegrond is verklaard zonder oplegging van een maatregel aan de notaris en voor het overige ongegrond is verklaard.

1.2. Van de zijde van de notaris is geen verweerschrift ter griffie van het hof ingekomen.

1.3. Op 11 november 2004 en op 24 maart 2005 is van de zijde van klager een verzoek om aanhouding van de behandeling van de zaak ter terechtzitting ter griffie ingekomen.

1.4. De zaak is behandeld ter openbare terechtzitting van het hof van 24 maart 2005. Verschenen is de notaris. Hij heeft het woord gevoerd. Klager is - al hoewel daartoe behoorlijk opgeroepen - niet verschenen.

2. De stukken van het geding

Het hof heeft kennis genomen van de inhoud van de door de kamer aan het hof toegezonden stukken van de eerste instantie als mede van de hiervoor genoemde stukken.

3. De feiten

Het hof verwijst voor de feiten naar hetgeen de kamer in haar beslissing van 12 februari 2004 heeft vastgesteld. Partijen hebben tegen de vaststelling van de feiten door de kamer geen bezwaar gemaakt, zodat het hof ook van die feiten uitgaat.

4. Het standpunt van klager

4.1. Klager verwijt de notaris dat hij de veiling had kunnen voorkomen indien door een medewerker van het kantoor van de notaris [V], verder te noemen [V], op tijd de juiste informatie zou zijn verstrekt over het crediteurenakkoord.

4.2. Voorts wordt de notaris verweten dat hij de betaling van 6 november 2001 niet heeft afgeboekt dan wel verrekend.

4.3. Ook verwijt klager de notaris dat hij de kosten van de eerste veiling niet heeft gespecificeerd.

4.4. Bovendien wordt de notaris verweten dat hij meer advertenties heeft geplaatst voor de veiling dan nodig is.

4.5. Tevens verwijt klager de notaris dat hij op 9 maart 2002 een advertentie heeft geplaatst, terwijl hij klager pas op 20 maart 2002 daaromtrent heeft geïnformeerd.

4.6. Klager verwijt de notaris ook dat hij geen onderzoek verricht heeft naar de door klager gemelde huurovereenkomsten.

4.7. De notaris wordt eveneens verweten dat hij, terwijl hij alle feiten kende, wist dat de veiling geen enkel materieel doel diende.

4.8. De notaris wordt voorts verweten dat hij ten onrechte niet heeft bezien of de veiling kon worden geannuleerd. [V] heeft hiertoe een onjuist signaal afgegeven.

4.9. Ten slotte verwijt klager de notaris dat hij ten onrechte is overgegaan tot het verrekenen van de verschuldigde onroerendezaakbelasting met de opbrengst van de veiling.

5. Het standpunt van de notaris

5.1. De notaris betwist de stellingen van klager en voert daartoe het navolgende aan. De notaris heeft betoogd dat [V] de juiste informatie heeft verstrekt met betrekking tot de crediteuren, waarop Solveon, zelfstandig heeft besloten de veiling door te zetten.

5.2. De notaris heeft voorts aangeven dat de betaling van 6 november 2001 direct door de notaris is doorgestort naar de belanghebbende.

5.3. De notaris heeft bovendien betoogd dat klager inzake de specificatie van de kosten op 8 april 2002 per faxbericht dienaangaande is geïnformeerd.

5.4. Ten aanzien van het klachtonderdeel met betrekking tot het plaatsen van een advertentie in de kranten inzake de op handen zijnde veiling, is de notaris van mening dat op hem de verplichting rust een zo goed mogelijk veilingresultaat te behalen. Dit brengt met zich mee dat er soms in verscheidene kranten dient te worden gepubliceerd. Ook het spreidingsgebied speelt hierbij een rol.

5.5. De notaris is van mening dat het tijdstip waarop klager schriftelijk op de hoogte is gebracht van de datum van veiling geen ongebruikelijke termijn inhoudt. Bovendien is klager op 1 maart 2002 telefonisch op de hoogte bracht van de aanstaande veiling.

5.6. Naar aanleiding van het klachtonderdeel met betrekking tot de huurovereenkomst is de notaris gebleken - na een gesprek met de vader van klager - dat er geen huurder is.

5.7. Met betrekking tot de klachtonderdelen terzake van het al dan niet laten doorgaan van de veiling heeft de notaris betoogd dat hij geen vrijheid van handelen had, anders dan de opdrachtgever, de bank, van hem verlangde. Op grond van een betalingsachterstand werd geveild.

5.8. Het klachtonderdeel met betrekking tot de verrekening van de onroerende- zaakbelasting is naar de mening van de notaris, zoals weergegeven in zijn schriftelijk verweer, op juiste wijze geschied, hoewel er verschil van inzicht bestaat over het al dan niet zakelijk zijn van deze belasting. Ter zitting heeft de notaris echter betoogd dat het standpunt van klager inzake de verrekening van de onroerendezaakbelasting, juist is. Het geld is terstond door de notaris aan klager geretourneerd.

6. De beoordeling

Het onderzoek in hoger beroep heeft naar het oordeel van het hof niet geleid tot vaststelling van andere feiten dan wel andere beschouwingen dan die vervat in de beslissing van de kamer, waarmee het hof zich verenigt.

7. De beslissing

Het hof:

- verwerpt het beroep

Deze beslissing is gegeven door mrs. N.A.M. Schipper, A.L.G.A. Stille, P.J.N. van Os en in het openbaar uitgesproken op donderdag 19 mei 2005.

KAMER VAN TOEZICHT OVER DE NOTARISSEN EN KANDIDAAT-NOTARISSEN TE ALMELO

Klachtzaak: 06 02 Wna

UITSPRAAK

1 Verloop van de procedure

1.2 De klachtzaak is ter zitting van 22 januari 2004 behandeld. Klager is verschenen. De notaris is eveneens verschenen.

2 Toetsingskader

2.1 In deze klachtzaak dient te worden beoordeeld of de notaris heeft gehandeld in strijd met het bepaalde in de Wet op het notarisambt (Wna).

3 Feiten

3.1 In zijn privé-vermogen is klager getroffen door vorderingen die zijn ontstaan in zakelijke activiteiten van klager in [M] BV. Het faillissement van genoemde besloten vennootschap heeft voor eiser geleid tot verdergaande vermindering van zijn inkomen en de situatie dat ook privé diverse vordering niet (meer) zijn voldaan. Het voorgaande heeft in 2001 geleid tot executoriaal beslag op de woning van klager in [woonplaats]. Dit heeft geleid tot het standpunt van Solveon (de ABN AMRO Bank) dat indien geen regeling wordt getroffen de hypothecaire lening met rente wordt opgeëist. Op 1 oktober 2001 ontvangt klager een brief van de notaris waarin is gemeld dat door de bank opdracht is gegeven tot veiling van de woning. Vanwege een door klager bereikt crediteurenakkoord en betalingen aan de bank wordt de veiling afgewend. Op 18 januari 2002 wordt klager meegedeeld dat vanwege beslag op de woning (opnieuw) is besloten tot veiling van de woning. Klager geeft in een fax bericht van 7 maart 2002 onder meer aan dat tot vrijwillige verkoop zou worden overgegaan. Bij schrijven van 10 april 2002 herhaalt de gemachtigde van klager het aanbod dat de gehele betalingsachterstand bij de bank wordt voldaan, er een regeling is getroffen met beslagleggers en dat een onderhandse verkoop op korte termijn aannemelijk is. Bij schrijven van 10 april 2002 aan de notaris geeft klager onder meer aan dat hij te laat is geïnformeerd omtrent de veiling, dat geen recherche is uitgevoerd inzake huurovereenkomsten en dat is aangeboden de achterstand aan de bank te voldoen. Na de veiling bij opbod op 10 april vindt de uiteindelijke veiling op 17 april 2002 plaats.

4 Standpunten

5 Overwegingen

5.1 Ingevolge artikel 98, eerste lid, Wna zijn notarissen en kandidaat-notarissen aan tuchtrechtspraak onderworpen ter zake van enig handelen of nalaten in strijd met hetzij enige bij of krachtens deze wet gegeven bepaling of een op deze wet berustende verordening, hetzij met de zorg die zij als notarissen of kandidaat-notarissen behoren te betrachten ten opzichte van degenen te wier behoeve zij optreden en ter zake van enig handelen of nalaten dat een behoorlijk notaris of kandidaat-notaris niet betaamt.

Met betrekking tot de onroerend zaak belasting is de kamer van oordeel dat de klacht gegrond is. De notaris heeft de door klager persoonlijk verschuldigde belasting betaald en verrekend met de veiling opbrengst. Deze belasting is weliswaar een belasting die vanwege het bewonen en bezitten van het onroerend goed verschuldigd is, echter het betreft geen zakelijke schuld maar een persoonlijke schuld. Voor verrekening in het hier aan de orde zijnde verband bestond derhalve geen basis.

Voor zover klager heeft aangegeven dat hij te laat een exploot betreffende de veiling heeft ontvangen nu dit geruime tijd na het plaatsen van de advertentie is uitgereikt, is de kamer van oordeel dat ook dit deel van de klacht gegrond is. De notaris heeft weliswaar aangegeven dat klager al eerder telefonisch werd geïnformeerd maar dit doet niet af aan de verplichting een exploot tijdig uit te reiken. In dit verband verstaat de kamer onder tijdig dat het exploot wordt uitgereikt voordat de advertentie is geplaatst. Bijzondere omstandigheden op grond waarvan de notaris hier van af mocht wijken zijn niet gebleken.

De hiervoor genoemde onderdelen van de klacht die leiden tot gegrondverklaring zijn naar het oordeel van kamer niet van zodanig gewicht dat ze moeten leiden tot het opleggen van een maatregel aan de notaris.

Met betrekking tot het al dan niet doorzetten van de veiling is de kamer van oordeel dat de klacht ongegrond is. Hiertoe is het volgende redengevend. Klager wijst op het akkoord dat hij heeft bereikt met verschillende crediteuren. Ook zou een niet gedwongen verkoop voor beide partijen beter zijn en in ieder geval zou het belang van klager zwaarder mogen wegen nu dit niet nadelig voor de bank was geweest. Klager miskent hiermee echter dat van de notaris niet die afweging kan worden gevraagd die klager in feite van de executerende partij vraagt. De toets voor de notaris is een andere dan het beroep op de redelijkheid van de bank. Nog afgezien van het feit dat niet gebleken is dat klager vanaf het najaar van 2001 met de nodige voortvarendheid doende is geweest met de verkoop van zijn woning, is voor de notaris van belang dat de bank bij herhaling is geconfronteerd met betalingsachterstand en eenvoudigweg om die reden heeft besloten tot veiling. In een dergelijke situatie dient de notaris al het nodige te regisseren. Hoezeer de kamer ook uit hetgeen klager naar voren heeft gebracht begrijpt dat hij de wijze van handelen van de bank bijzonder onredelijk en rancuneus vindt, leidt dit niet tot het oordeel dat aspecten zijn gebleken die leiden tot de slotsom dat de notaris zijn werk niet had mogen verrichten en niet juist heeft verricht.

De klacht is, gelet op het vorenstaande, ten dele gegrond en voor het overige ongegrond.

6 BESLISSING

De kamer van toezicht over de notarissen en de kandidaat-notarissen te Almelo,

Deze uitspraak is gedaan door mr. A.R. van der Winkel, voorzitter, mr. G. van Eerden, J.E. Huisman, mr. W. Meijling en mr. E.R. Willems, leden en door de voorzitter in tegenwoordigheid van G.J. Doeleman als secretaris in het openbaar uitgesproken op 17 februari 2004.

Afschrift verzonden: 17 februari 2004