Centrale Raad van Beroep, 20-04-2021, ECLI:NL:CRVB:2021:932, 19/2952 PW

1.1.

Appellante ontvangt sinds 25 maart 2014 bijstand ingevolge de Participatiewet, laatstelijk naar de norm voor een alleenstaande.

1.2.

In het kader van een onderzoek naar de rechtmatigheid van de aan appellante verleende bijstand hebben handhavingsmedewerkers van de gemeente Enschede onder meer bankafschriften bij appellante opgevraagd. Op de bankafschriften staan bijschrijvingen van grote bedragen variërend van € 300,- tot € 5.000,- vermeld. Verder worden regelmatig bedragen van de bankrekening van appellante afgeschreven naar bankrekeningen van Adyen en mr. Cash. Appellante heeft over deze bij- en afschrijvingen verklaard dat zij online casino heeft gespeeld.

1.3.

Bij brief van 19 april 2018 heeft een medewerker van de afdeling Werk en Inkomen van de gemeente Enschede bij appellante nadere gegevens opgevraagd, waaronder de speelhistorie bij het Amsterdams casino en Slot Planet en een bewijs van beëindiging van de accounts bij deze casino’s. Bij e-mailbericht van 22 april 2018 heeft appellante verklaard dat zij geen verdere gegevens van haar online accounts kan overleggen. Appellante heeft haar bankafschriften over de periode vanaf 1 januari 2018 ingeleverd. Op deze bankafschriften staan afschrijvingen vermeld naar een online casino, waarvan de laatste op 5 april 2018 is gedaan. Daarnaast staan op de bankafschriften over deze periode bijschrijvingen van bedragen van € 1.000,- vermeld.

1.4.

Bij besluit van 23 mei 2018, na bezwaar gehandhaafd bij besluit van 18 oktober 2018 (bestreden besluit), heeft het college de bijstand van appellante over de periode van 17 november 2015 tot en met 5 april 2018 ingetrokken. Bij besluit van 22 mei 2018 (lees: 23 mei 2018), na bezwaar gehandhaafd bij het bestreden besluit, heeft het college de over die periode gemaakte kosten van bijstand tot een bedrag van € 33.102,05 van appellante teruggevorderd.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard.

3. In hoger beroep heeft appellante zich op de hierna te bespreken gronden tegen de aangevallen uitspraak gekeerd.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

De te beoordelen periode loopt van 17 november 2015 tot en met 5 april 2018.

4.2.

Niet in geschil is dat appellante in de te beoordelen periode gokactiviteiten heeft verricht en dat zij dit bij het college niet heeft gemeld. Appellante heeft aangevoerd dat zij niet wist dat zij dit moest melden, aangezien zij hieruit per saldo geen inkomsten heeft verkregen. Zij betwist dan ook dat zij haar inlichtingenverplichting heeft geschonden. Deze beroepsgrond slaagt niet. Daartoe is het volgende van betekenis.

4.3.

Appellante heeft haar inlichtingenverplichting geschonden door geen melding te maken van haar gokactiviteiten. Het ligt in die situatie op de weg van appellante om aannemelijk te maken dat zij, als zij daarvan wel melding had gemaakt, recht op aanvullende bijstand zou hebben gehad.

4.4.

Uit 4.3 volgt dat het recht op bijstand door de schending van de inlichtingenverplichting niet kan worden vastgesteld. Als gevolg hiervan is ten onrechte bijstand verleend, zodat het college was gehouden om de bijstand in te trekken over de te beoordelen periode en de ten onrechte verleende bijstand terug te vorderen.

4.5.

Uit 4.1 tot en met 4.4 volgt dat het hoger beroep niet slaagt. De aangevallen uitspraak zal dan ook worden bevestigd.