Centrale Raad van Beroep, 07-10-2021, ECLI:NL:CRVB:2021:2497, 18/3346 WAO-T

1.1.

Appellant is werkzaam geweest als lasser voor 38 uur per week. Op 28 juni 1999 heeft hij zich ziek gemeld met rugklachten. Het Uwv heeft appellant per 4 juni 2000 een uitkering op grond van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) toegekend, berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 15 tot 25%. Vanaf 1 februari 2010 is appellant werkzaam geweest als zeilmaker voor gemiddeld 39,85 uur per week bij [werkgever V.O.F] . In verband met de daaruit ontvangen inkomsten uit arbeid heeft het Uwv, met toepassing van artikel 44 van de WAO, de WAO-uitkering vanaf 1 februari 2010 niet uitbetaald.

1.2.

Op 2 februari 2015 heeft appellant zich ziek gemeld met psychische klachten. Het Uwv heeft appellant per 2 februari 2015 een uitkering op grond van de Ziektewet (ZW) toegekend. Op 21 december 2016 heeft appellant het spreekuur bezocht van een arts van het Uwv. Deze arts heeft vastgesteld dat appellant belastbaar is met inachtneming van de in een Functionele Mogelijkhedenlijst (FML) van 8 februari 2017 neergelegde beperkingen. Een arbeidsdeskundige heeft vastgesteld dat appellant niet meer geschikt is voor het werk van lasser en zeilmaker. Zij heeft vervolgens functies geselecteerd en op basis van drie functies de mate van arbeidsongeschiktheid berekend. Bij besluit van 20 februari 2017 heeft het Uwv de WAO-uitkering van appellant per 30 januari 2017 verhoogd en gebaseerd op een mate van arbeidsongeschiktheid van 55 tot 65%. Het bezwaar van appellant tegen dit besluit heeft het Uwv bij besluit van 3 augustus 2017 (bestreden besluit) ongegrond verklaard. Aan het bestreden besluit ligt een rapport van 25 juli 2017 van een verzekeringsarts bezwaar en beroep, een aangescherpte FML van 25 juli 2017 en een rapport van 1 augustus 2017 van een arbeidsdeskundige bezwaar en beroep ten grondslag.

3.1.

Appellant heeft in hoger beroep aangevoerd dat de rechtbank er ten onrechte aan voorbij is gegaan dat zijn bezwaar gegrond had moeten worden verklaard, omdat het arbeidsongeschiktheidspercentage is gewijzigd. Verder heeft de rechtbank volgens appellant de zorgvuldigheid van de medische beoordeling onvoldoende getoetst door uitsluitend te bekijken welke onderzoeksactiviteiten het Uwv heeft verricht. Volgens appellant hebben de artsen van het Uwv geen zorgvuldig onderzoek verricht, ontoereikend gemotiveerd en zijn psychische en lichamelijke beperkingen onderschat. Met een beroep op het arrest van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens van 8 oktober 2015, ECLI:CE:ECHR:2015:1008JUD007721212, Korošec, heeft appellant verzocht om benoeming van een onafhankelijke deskundige. Volgens appellant is het beginsel van equality of arms geschonden, nu de rechtbank op voorhand is uitgegaan van de juistheid van het standpunt van de verzekeringsartsen, waardoor geen gelijkwaardige mogelijkheid voor appellant bestaat om zijn gelijk te halen. Tot slot heeft appellant betoogd dat de maatman gesteld had moeten worden op de functie van zeilmaker, omdat met de interne opleiding tot het ambacht van zeilmaker sprake is geweest van een situatie die vergelijkbaar is met het volgen van een opleiding van enige duur en zwaarte. Uitgaande van de maatman zeilmaker was het arbeidsongeschiktheidspercentage 67,19% geweest.

3.2.

Het Uwv heeft bevestiging van de aangevallen uitspraak bepleit.

4.1.

Tussen partijen is in geschil of het Uwv de WAO-uitkering van appellant op goede gronden met ingang van 30 januari 2017 heeft gebaseerd op een mate van arbeidsongeschiktheid van 55 tot 65%.

4.2.

4.3.

De rapporten van de artsen van het Uwv zijn gebaseerd op zorgvuldig onderzoek en zijn inzichtelijk en consistent opgesteld. De verzekeringsartsen hebben appellant gezien, de dossiergegevens zijn bestudeerd en er heeft een psychisch onderzoek (door de primaire arts en de verzekeringsarts bezwaar en beroep) en een lichamelijk onderzoek (door de verzekeringsarts bezwaar en beroep) plaatsgevonden. De rechtbank wordt gevolgd in haar oordeel dat sprake is van een zorgvuldige besluitvorming.

4.4.

Gesteld noch gebleken is dat appellant belemmeringen heeft ondervonden bij de onderbouwing van zijn standpunt dat het Uwv zijn psychische en fysieke beperkingen heeft onderschat. Appellant heeft in de procedure voldoende ruimte gehad om daartoe medische stukken van zijn huisarts of (voormalige) behandelaars in te dienen, welke stukken naar hun aard geschikt zouden zijn om twijfel te zaaien aan de conclusies van de verzekeringsartsen van het Uwv over de belastbaarheid van appellant. Voorts bevat het dossier informatie van voormalige behandelaars. Er is daarom geen sprake van schending van het beginsel van equality of arms en geen aanleiding om op die grond een deskundige in te schakelen.

4.5.

De overige aangevoerde gronden vormen een herhaling van de gronden die appellant reeds in bezwaar en beroep heeft aangevoerd. De rechtbank heeft deze gronden in de aangevallen uitspraak uitvoerig besproken en geoordeeld dat deze geen aanleiding geven om de conclusies van de verzekeringsarts bezwaar en beroep in twijfel te trekken. Het oordeel van de rechtbank wordt onderschreven. In hoger beroep zijn geen medische gegevens overgelegd, die aanleiding geven om aan de juistheid van de beoordeling van de verzekeringsarts bezwaar en beroep te twijfelen. Het verzoek om inschakeling van een deskundige dient te worden afgewezen.

4.6.

De rechtbank wordt ook gevolgd in haar oordeel dat, uitgaande van de FML van 25 juli 2017 en mede gelet op de door de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep gegeven toelichting bij de zogenoemde signaleringen, de voor appellant geselecteerde functies geschikt voor hem zijn.

4.7.

Appellant heeft verder aangevoerd dat sprake moet zijn van een maatmanwisseling. Volgens appellant had de maatman niet op lasser gesteld moeten worden maar op zeilmaker. Appellant heeft erkend dat er geen opleiding is tot zeilmaker, maar heeft gesteld dat met de interne opleiding tot het ambacht van zeilmaker onder leiding van een meester zeilmaker sprake is geweest van een situatie die vergelijkbaar is met het volgen van een opleiding van enige duur en zwaarte.